Lang geleden.

Het is al weer even geleden dat ik een update geschreven heb over hoe het met ons gaat en wat we doen. Dat heeft alles te maken met wat we afgelopen tijd gedaan hebben en welk invloed dat allemaal op ons heeft gehad.
Het verhaal hieronder maakt alles vanzelf duidelijk.

Detouren naar Maleisië.

20 februari om 10 uur in de ochtend stapten we op ons Demak scootertje en gingen op weg naar Negombo. Onze backpacks hadden we de dag ervoor met een koerierdienst al vooruitgestuurd naar 8Plus Hotel in Negombo waar we in oktober ook al verbleven.
De avond ervoor een afscheid diner gehad en in de ochtend nog even een groepsfoto gemaakt en dan maar op weg naar Negombo.

Onderweg stoppen we ook nog even bij de familie in Wadduwa om gedag te zeggen.

Zoals we al eerder opmerkten, vliegen we op 4 maart naar Maleisië, maar wat we niet hadden vermeld is dat we eerst 10 dagen naar Nederland zouden vliegen. Onze dochter vond het vreselijk dat we door onze reisplannen niet bij haar 40ste verjaardag aanwezig konden zijn. Maar zonder dat zij er van op de hoogte was hadden wij echter al vliegtickets aangeschaft om op 22 februari terug naar Amsterdam te vliegen om als verrassing toch bij haar verjaardag te kunnen zijn.
Tot de dag voor we in Colombo, Sri Lanka op het vliegtuig stapten hebben we tegen haar gezegd dat het nu eenmaal een keuze is die we gemaakt hebben en dat een retourtje Amsterdam wel heel veel geld ging kosten. Iedereen was op de hoogte dat we terug zouden komen behalve onze dochter zelf.
Op Schiphol werden we verwelkomd door een goede vriendin die ons kwam ophalen en door de brothers en sisters van het B.A.C.A. Dutch West Chapter. Wat een warm welkom is dat zeg wanneer je na 5 maanden zo ontvangen wordt. We hebben nog even samen wat gedronken op Schiphol om daarna in de auto te stappen en naar de schoonouders van onze dochter gereden te zijn waar zij met haar gezin verbleef op dat moment.
De verrassing was compleet, een “oh mijn god” maakte het de hele reis waard, en ook het bedrag dat we moesten neerleggen voor de tickets.
We zijn 10 dagen in Nederland gebleven waar we diverse mensen konden bezoeken, maar helaas niet allemaal. We konden weer even kunnen genieten van de patat met frikandellen, de boerenkool met worst, van de vrienden, van onze kinderen en onze kleinkinderen. Op het verjaardagsfeestje van onze dochter, ook weer een verrassing voor haar, konden we gelukkig nog meer mensen even spreken en knuffelen.
We zijn bij onze zieke vriendin geweest waar ook weer brothers en sisters van B.A.C.A Nederland aanwezig waren, ouderwets gezellig onder elkaar. En we konden nog een zaterdag meemaken waar we met het hele Dutch West chapter aan de trike konden werken van een van ons. Dat maakt het allemaal dat het tweede afscheid net zo moeilijk was als de eerste, maar het was ook wel heel erg fijn om het te kunnen doen.
Het was een kleine rollercoaster van 10 dagen, erg vermoeiend en vol emoties. En dan, voor je het weet, sta je weer op Schiphol om samen met een oud-collega van Monita naar Kuala Lumpur, Maleisië te vliegen.

Kuala Lumpur, Maleisië.

Op 5 maart landden we dan op het vliegveld van Kuala Lumpur en een uur later zaten we met z’n drietjes in het appartementencomplex “The Face” in KLCC.

Naomi, zoals de oud-collega heet, heeft voor 2 weken een reisschema gemaakt, iets wat wij normaal niet zouden doen en nu zeker niet. En als we het voorheen wel eens deden dan hielden we ons er toch niet aan. Maar omdat Naomi maar 2 weken in Maleisië heeft is het voor haar natuurlijk wel belangrijk en ze heeft er ook goed over nagedacht. Wij hadden al aangegeven dat ze maar moest kijken wat ze wilde gaan doen, wij hebben tijd genoeg om de dingen die we dan niet met haar bezocht hadden alsnog te gaan bezoeken. We zouden nu dus 5 dagen in Kuala Lumpur verblijven en dan nog 8 dagen op Langkawi.

Kuala Lumpur is een prachtige stad en heeft ons enorm verrast. Het is er heel erg schoon, een prachtige combinatie van oude en nieuwe architectuur, historie om de hoek en nieuwe geschiedenis ernaast. De enorme Petronas Twin Towers die in het donker als twee kristallen vanuit de hele stad te zien zijn. Wanneer je er dichtbij staat wordt het alleen nog maar mooier. De streetfood cultuur die er op elke hoek van de straat te vinden, foodcourts in shopping malls, kleine parkjes met diverse foodtrucks en de bekende food street in Kuala Lumpur City Center. Voor elke smaak en voorkeur is er wel iets te vinden, van hollandse patat naar Thaise pad-thai naar Indische roti canai, Chinese clay pots en natuurlijk de Malé keuken, nasi kandar of nasi lemak. Verhongeren is hier niet nodig en de kosten zijn in onze ogen belachelijk laag, je kunt hier al wat lekkers eten voor nog geen 2 euro.

Een fietstour bij Mike Bikes was een geweldige ervaring, om 16:00 uur stap je op de fiets met 2 begeleiders en bezoek je diverse hotspots zoals een kampong waar nog enkele houten huisjes op palen staan die zo typerend zijn voor het oude Kuala Lumpur. Ook de plek waar het allemaal begon voor Kuala Lumpur bezocht, een bezoekje aan de markt waar je wat fruit kunt proeven en een simpel diner bij een lokaal restaurant. Onderweg vertelt de enthousiaste begeleider je de geschiedenis van Maleisië en Kuala Lumpur, wat weetjes over de Twin Towers en bezoek je een grote indrukwekkende Hindu tempel.

De hele fietstocht duurt alles bij elkaar 4 uur en was geweldig om te doen. 

Malacca.

Ook hebben we nog een excursie gedaan naar het dorpje Malacca. Ook weer onderweg van de reisleider een geschiedenisles gekregen over Maleisië en over de verschillende cultuurgroepen die er bestaan in Malaise als gevolg van het samensmelten van diverse culturen.

Malacca is rond de 16e eeuw een VoC stad geweest en dat vind je overal wel terug. Zo zie je in het oude fort diverse grafstenen waar namen van Nederlanders op staan, inclusief voor die tijd de gangbare grafteksten. Er is nog een deel van de stadsmuur overgebleven en er staat nog een kerk. Verder is Malacca niet meer dan een soort klein Volendam waar toeristen naartoe gebracht worden voor een middagje wandelen en shoppen. Het is wel weer eens leuk om zo een tripje te doen, hoewel het eigenlijk helemaal niet mijn ding is.

Langkawi.

Na Kuala Lumpur zijn we naar Langkawi gevlogen en hebben daar het overgebleven deel van de 2 weken doorgebracht. Zoals Kuala Lumpur ons enorm verrast heeft, heeft Langkawi ons teleurgesteld. Het zal best eens een prachtig eiland zijn geweest maar daar is naar onze mening niet veel van overgebleven. Er is dan nog 1 strand, Pantai Cenang, waar je als toerist makkelijk kunt komen en dat nog toegankelijk is. Er zijn dan nog wel 2 of 3 kleinere strandjes maar die kun je alleen bezoeken met een scooter en daar is dan ook verder helemaal niets. De mooiste stranden zijn inmiddels privé stranden van grote resorts en daar mag je dus niet naar toe. Op Langkawi heb je dan nog wat attracties die men op het eiland gedropt heeft, een skybridge en skycab, een Underwater World, en je kunt er een Geopark bezoeken maar verwacht er niet veel van. De tijd dat wij op Langkawi waren was het ook ramadan en gezien Langkawi erg conservatief islamitisch is merk je dat ook direct. Veel was er gesloten en dat wat dan nog wel open was, was erg stil. Een enorme kartbaan waar ik in de week dat wij er waren precies 1 keer een paar karretjes heb zien rijden, en voor de duidelijkheid we reden er 2 en soms 3 keer per dag langs. Een waterpark waar ik helemaal niemand gezien heb, een zgn krokodillenfarm waar deze machtige prehistorische dieren voor de show opgesloten zitten ook een handjevol mensen gezien. En allemaal weten ze wel de prijzen voor entree en drinken of eten te vragen, relatief gezien is het voor ons Europeanen nog steeds heel weinig dus zo heel erg is het nu ook weer niet.

De excursies etc. die je kunt doen zijn er ook niet echt goedkoop en doet men ze mooier voorkomen dan dat ze in werkelijkheid zijn. Langkawi lijkt vergane glorie te zijn en alleen nog interessant voor resort liefhebbers die 2 weken op een strandbedje in het resort willen liggen en er alleen uitkomen voor een excursie die men in het resort geboekt heeft.
We hebben ons absoluut vermaakt op Langkawi, het is niet zo dat onze tijd er minder leuk door werd. Het was er alleen niet zo als dat men in de prachtige reisblog allemaal willen doen voorkomen. De filmpjes en foto’s die je van Langkawi op de reisblogs ziet, zijn allemaal bewerkt en de werkelijkheid is absoluut minder mooi en minder fraai.

En toen was het alweer tijd voor Naomi om terug naar huis te gaan en wij namen een vliegtuig naar Penang, een vlucht van 20 minuten.
Last van vliegschaamte hebben we (nog) niet.

Vermoeid.

We hadden op Penang in Tanjung Bungah een kamer gehuurd voor 1 nacht en daar kwamen we aan het eind van de middag aan. De kamer is aangenaam groot met een kitchenette en een badkamer op de 7e verdieping in een condo/hotel complex aan het strand. Op het balkon heb je uitzicht op zee en links van je zie je een van de iconische gebouwen van Penang, de zogenaamde “floating mosque”.

We zijn moe, het waren, voor ons, 4 hele drukke weken en dat zijn we allemaal niet meer gewend na de rust die we gevonden hadden in Sri Lanka. De emoties van de 2 weken in Nederland en bij het vertrek dat we niet verwerkt hadden, de 2 weken met Naomi waar we , voor ons doen, heel veel gedaan hebben. De impact van dit alles op onszelf hebben we onderschat of zelfs helemaal niet over nagedacht.
We merkten aan onszelf en aan elkaar, vooral ik had weer flink last van ticks en van frustraties. Ik merkte dat ik in die 4 weken geen tijd heb genomen voor mijn meditaties en onvoldoende tijd had genomen voor mezelf.
Het was erg gezellig met Naomi maar achteraf hadden we tussen Nederland en haar bezoek wat tijd moeten nemen, we leren ervan.
Nu zijn we inmiddels alweer 2 weken hier en begin ik langzaam weer tot rust te komen, ben weer begonnen met mijn meditaties en met de studie in het Boedhisme wat mij enorm helpt. De ticks zijn er nog maar beginnen af te nemen, de kleine frustraties die ik her en der oploop worden minder maar zijn er nog wel.
En ik ben weer in staat om een verhaaltje te schrijven over onze ervaringen en belevenissen. Monita die in Nederland weer begonnen was met roken kan nu na 2 weken ook weer stoppen. Dat zijn tekenen dat we weer tot onszelf komen, tot rust beginnen te komen en weer 100% kunnen genieten van elkaar en van ons avontuur.

Penang.

Onze kamer beviel ons zo goed dat we er meteen een verblijf van een maand van gemaakt hebben. Ze hebben ons voorzien van wat keukengerei zodat we ons ontbijtje weer kunnen maken, onze kamer wordt regelmatig verschoond en we krijgen schone handdoeken.
We zitten direct aan het strand, er is een zwembad en een leuk strand barretje met betaalbare prijzen voor goed eten en drinken. Hier kunnen we wel weer een maandje zitten en goed uitrusten voor we verder gaan.

Penang is totaal anders dan Langkawi, hier is het minder islamitisch en dus is de impact van de  ramadan veel minder. Er heerst hier veel respect voor elkaars religie en cultuur. De mengelmoes zoals we die ook zagen in Kuala Lumpur vind je hier ook weer. Het is op Penang wel meer chinees, Nyonya, dan in Kuala Lumpur, maar je vindt er ook gewoon de Malé en de Indiërs.

En ook hier weer een overvloed aan foodcourts met al die verschillende keukens en overheerlijke gerechten. Onze favoriete avond bezigheid is naar een van die vele foodcourts te rijden of te lopen en daar weer iets nieuws uitproberen. De gekookte of gefrituurde kippenpoten hebben we beiden echter niet geprobeerd, evenals de gefrituurde of gekookte ingewanden van varkens. Het is een keuze….
We hebben ook hier weer een scooter gehuurd zoals we dat eigenlijk altijd wel doen en gaan dus overal naar toe op dat ouwe ding. Het verkeer in Maleisië is veel meer georganiseerd dan in Sri Lanka maar toch ook hier weer voor ons vreemde gewoonten. Zo rijden auto’s vaak op 2 banen zonder dat je weet welke ze eigenlijk willen gebruiken. Of men rijd zo vreselijk langzaam, en hebben ze je eenmaal ingehaald dan besta je ook niet meer. Dan moet je vreselijk goed oppassen want ze trappen zo op de rem om de auto vervolgens midden op de weg te parkeren om even wat eten of drinken te halen.
Scooterrijders houden zich veel minder aan de regels en scheuren overal tussen door, links en rechts wordt je door deze verkeersdeelnemers ingehaald.
We rijden regelmatig naar de grote Lotus Mall met kleine winkeltjes, een foodcourt en bovenin dan de supermarkt Lotus voor onze boodschappen. We wandelen naar de foodcourt om de hoek voor een roti canai of een knoflook naan met tandoori chicken.
We zijn een avondje naar “Little India” gereden en hebben daar een overheerlijke chicken massala en butter chicken met knoflook naan gegeten. We hebben een bezoek gebracht aan de Kek Lok Si temple en de komende tijd zullen we wel meer dingen gaan bezoeken. Zo zijn er meerdere firewalkings bij Hindoetempels, waar de gelovigen over een pad van hete kolen lopen. Daar zouden we ook wel een keer bij willen zijn indien mogelijk.
We liggen nu regelmatig aan het strand, niet op een bedje maar gewoon op een handdoek in het zand, we komen weer echt tot rust. 

We hebben al diverse ideeën voor komende tijd maar geen echte plannen, we hebben een soort bucketlist of een things-we-wanna-do list gemaakt, maar het is geen things-we-gonna-do list.

• Eilandhoppen Perhentian eilanden
• Borneo
• Indonesië (Eilandhoppen)
• Brunei
• Motorrijden in Vietnam, Laos en Cambodja
• Eilandhoppen in West Thailand.
• Eilanden golf van Thailand
• Motorrijden noord Thailand, route 1095 en de mae hong son loop
• 3 daagse Mekong river cruise in Laos
• en nog veel meer……

Er is nog zoveel te beleven in Azië, daar kun je een leven lang mee bezig zijn dus die lijst is niet volledig.

Maar eerst komt, 28 april, onze dochter met haar gezin 2 weken naar Maleisië waar we enorm naar uitkijken. Gezellig met elkaar wandelen in Kuala Lumpur, op het strand liggen op Langkawi, een tweedaags bezoek aan de jungle en een paar dagen op Penang foodcourts bezoeken.
Voordat ze komen willen we nog Ipoh bezoeken en misschien ook wel Port Dickson, we weten het nog niet kan ook erna. Ons kennende kunnen we ook zo maar tot 27 april gewoon hier blijven, maar we moeten wel 27 april weer in Kuala Lumpur zitten.
We mogen 90 dagen in Maleisië blijven, daarna moeten we er echt uit. We kunnen eventueel gewoon een border visa run doen en dan weer terug voor 90 dagen, maar we kunnen ook een vliegtuig nemen naar Jakarta, 50 euro pp, of naar een andere stad/land, zoals al eerder opgemerkt geen vliegschaamte nog. We hebben nog 2 afspraken staan, we moeten in oktober en in december in Thailand zijn want dan komt er weer bezoek. Vrienden van ons komen voor 3 weken en onze zoon met zijn vriendin komt in december 4 weken over.
Verder is het allemaal aan ons….