Van Penang naar Ipoh
Na 5 weken in Tanjung Bungah op Penang Island te hebben gezeten moesten we rustig aan weer naar Kuala Lumpur. Onze dochter, schoonzoon en onze twee kleinkinderen komen voor 2 weken ons bezoeken en die willen we natuurlijk ontvangen in Kuala Lumpur. We namen de bus van RapidPenang vanuit ons appartementencomplex naar Penang Port voor een ferry naar Butterworth, een ritje van drie kwartier dat 2 Ringit (40 eurocent) per persoon kostte.
Daar aangekomen kochten we voor 2 Ringit per persoon een ferry ticket dat ons in een half uurtje naar Butterworth op het vaste land bracht.
Het is allemaal perfect geregeld en dus ook zeer betaalbaar. Je kunt natuurlijk ook een grab taxi of bus nemen naar Butterworth maar dat is iets duurder en je komt al snel in het drukke verkeer terecht. Nu sta je vanaf Tanjung Bungah in iets meer dan 1 uur voor 80 eurocent per persoon op het treinstation van Butterworth wat een knooppunt is voor reizen naar het noorden of zuiden.
We hadden online al de KTM-ETS treintickets naar Ipoh gekocht voor ongeveer 40 Ringit per persoon, 8 euro. Wanneer je met de ferry aankomt in Butterworth loop je in een paar minuten naar het treinstation. Bij het station zelf kun je via automaten of aan het loket ook een treinkaartje kopen, wij hadden er dus al. Het is dan wachten tot je het perron op mag, je stoelen zijn al voor je gereserveerd en dan is het alleen nog instappen, rustig zitten en genieten van het uitzicht. Het uitzicht hier in Maleisië bestaat meestal uit enorme palm plantages, kilometers lang…alsof er geen ander type bomen meer bestaan. Een minder mooie kant van de palmolie industrie dus.
De trein vertrok perfect op tijd en met een comfortabele treinreis sta je twee uurtjes later op het iconische station van Ipoh. Makkelijker en goedkoper kan gewoon niet en het is een zeer prettige manier van reizen.
De route Ferry Port Penang Butterworth en naar Ipoh met de trein.
In Ipoh
Ipoh is het kleine zusje van George Town, een layback dorpje waar veel hostels en backpackers te vinden zijn. We hadden voor 3 nachten een prive kamer geboekt in het klein maar bijzonder leuk Brownstone hostel net buiten het centrum van het oude Ipoh. We hadden hier ook weer een scooter gehuurd, het geeft ons de vrijheid om naast Ipoh ook de omgeving te bezoeken.
Ipoh heeft net als George Town een streetart cultuur en staat bekend om de talloze foodcourts en lokale restaurants, het is echt een foodie walhalla. Maar Ipoh heeft meer te bieden, zo zijn er diverse prachtige grot tempels in de directe omgeving die je makkelijk met een scooter kunt bereiken. We hebben er diverse bezocht en vonden elk het bezoeken meer dan waard.
Drie dagen is ook wel genoeg voor Ipoh, tenzij je alle foodcourts en restaurants wil bezoeken, maar dan ben je nog wel even bezig.
Van Ipoh naar Kuala Lumpur
Na drie dagen namen we de trein van Ipoh naar Kuala Lumpur om daar kwartier te maken voor onze dochter en haar gezin. Een treinreis van ongeveer 2 1/2 uur die ook weer 40 Ringit kost. Ook deze reis was leuk en erg comfortabel, wij konden uitstappen op KL Sentral en daar zouden we de monorail trein, van RapidKL, kunnen nemen naar ons hotel. Zou kunnen want een van ons dacht dat we beter een halte eerder konden uitstappen wat we dus ook gedaan hebben. Ach, soms moet je gewoon toegeven om je gelijk te halen, krijgen doe je die zelden.
Natuurlijk kwamen we bij ons hotel aan, gewoon met een grab taxi. Het hotel die we voor 1 nacht geboekt hadden lag direct tegenover het complex waar we voor de volgende 4 dagen een 3 slaapkamer appartement hadden geboekt.
Terug in Kuala Lumpur
Na de check-in ontdekten we dat we vanuit ons bed een prachtig uitzicht hadden op de Petronas Twin Towers die s’nachts als twee grote kristallen de skyline van Kuala Lumpur verlichten. Het is echt een prachtig iconisch gebouw zowel overdag als in de nacht. Ook de KL Tower met steeds veranderend licht konden we vanuit onze slaapkamer bewonderen.
De volgende ochtend na de koffie onze backpacks weer gepakt, Monita had geregeld dat we iets eerder het appartement in konden. Zo hadden we tijd genoeg om alvast boodschappen te doen voor de komende dagen. We konden ons eigen ontbijtje klaar maken wat wel zo gezellig is, gezellig met kinderen en kleinkinderen ontbijten.
We kregen een bericht dat het vliegtuig 1 uur eerder zou landen dan aangekondigd, dat gaf in eerste instantie wat stress maar bij nader inzien was er voldoende tijd. We hadden voor de kinderen al een grab geregeld die voor ze klaar zou staan en ook hij wist al dat het vliegtuig eerder zou landen. Toen de kinderen aankwamen bij het appartementen complex stonden wij buiten al ongeduldig op ze te wachten. Uiteraard was het een heel fijn en warm welkom maar tegelijkertijd ook een beetje vreemd. Ze kwamen ons bezoeken in Kuala Lumpur Maleïsie en zijn daarmee de eersten die ons in het buitenland komen bezoeken, het voelde gewoon ongewoon zeg maar.
Ons appartement lag op de 49ste verdieping en had een adembenemend uitzicht, zeker voor wie hoogtevrees heeft. Het zwembad lag 2 verdiepingen daarboven en het duurde niet lang voor men in het infinity zwembad lag met weer een prachtig uitzicht over Kuala Lumpur, de KL Tower en het laatste stukje oerwoud van Kuala Lumpur met de KL Tower lag onder ons.
De eerste dagen hebben we het rustig aangedaan, het was erg warm en de reis naar Maleïsie was vermoeiend voor de kinderen. Een duik in het zwembad en een bezoek aan de foodtrucks om die hoek was wel even genoeg.
We hebben met de kinderen ook weer de beroemde foodstreet van KL bezocht en hebben met Mike Bikes ook weer een fiets toer gedaan. Het zijn wel de twee dingen die je op z’n minst gedaan moet hebben, de fiets toer is echt een leuke ervaring en goed te doen, vooral de avond toer is prachtig.
Verder hebben we nog een bezoek gebracht bij de fireflies van Kuala Selangor, ook heel bijzonder om s’avonds in het donker de selangor rivier op te varen en ineens langs de oever duizenden dansende lichtjes te zien. Je kon de beestjes heel voorzichtig van een blad op je hand vegen, een magisch moment, ook voor zo’n oude knar als ik. Het was voor ons allemaal een pracht ervaring en voor iedereen die de kans krijgt zeker aan te raden om te gaan doen.
Van KL naar Taman Negara en terug
We hadden een grote 7 persoons auto gehuurd waarmee we naar Taman Negara, Kuala Tahan National Park, zijn gereden. Onderweg zijn we even gestopt om de Batu Caves te bezoeken, alleen onze kleinzoon en ik hebben de 272 treden naar boven gelopen om de grot ook te bezichtigen, het is ook wel een behoorlijke klim wanneer het ruim 30 graden Celsius buiten is. Op 25 januari was er de Thaipusam festival van de Tamil Hindoes en dan lopen er meer dan 1 miljoen gelovigen de trappen op. Sommigen hebben dan al een lange wandeltocht op blote voeten op heet asfalt en door de bergen erop zitten met hele kunstwerken gepiercet aan hun lichamen of offerandes dragend op hun hoofden. Het woord devote is dan een beter woord voor deze mensen dan gelovige.
Vandaar was het een lange rit naar Kuala Tahan maar de wegen zijn prima te doen, rondom KL zijn er diverse tolwegen die je met een speciaal aangeschaft tol kaart moet betalen. Wel belangrijk dat je dan weet hoeveel Ringit er op je kaart moet staan anders wordt het wel ongemakkelijk wanneer je tekort komt. We zaten al snel in het binnenland van Maleisië en dan verandert de omgeving ook snel maar ook hier weer kilometers lang palm plantages. Onderweg nog gestopt om het hongergevoel weg te krijgen met een heerlijke maaltijd tegen voor ons onwaarschijnlijk lage prijs. Waar kun je nog met 6 personen eten en drinken voor minder dan 25 euro. Op onze kleindochter na zijn we allemaal gek om buitenlands eten te proberen, soms ontdek je iets heerlijks en soms maak je een fout. Maar met deze prijzen is het maken van een fout nog zeer betaalbaar.
We zijn achteraf misschien te kort in de Kuala Tahan geweest, echt de jungle bezoeken zat er helaas niet in. Ook omdat op vrijdag allerlei tours en activiteiten gesloten zijn vanwege het vrijdag gebed van de islamitische bewoners en daar hadden we geen rekening mee gehouden. Na twee overnachting zijn we weer teruggereden naar Kuala Lumpur, dit keer naar het vliegveld. Het verhuurbedrijf had ons een telefoonnummer gegeven dat we konden WhatsApp’n voor we aankwamen, maar zoals je het al kunt raden…geen antwoord. Ook niet na een tiental keer proberen, dus toen maar besloten naar KLIA1 te rijden naar het kantoor. Zoals we zelf al wisten niet het juiste deel van het vliegveld maar de dame van het verhuurbedrijf was zo aardig om ons naar KLIA2 te brengen, toch nog een rit van 20 minuten.
Maar prima services van Europcar Maleisië
Van Penang naar Langkawi en Koh Lipe.
Vanuit KL met het vliegtuig naar Penang Island en met 2 grab wagens naar het appartement in Tanjung Bungah. Ook hier weer een mooi appartement, zeezicht, een lekker zwembad en een klein strandje. De supermarkt en een foodcourt op loopafstand dus hier zaten we weer prima. Vanuit hier weer met een vliegtuig naar Langkawi, een vlucht van 20 minuten dus we waren al snel in het hotel aan de Pantai Cenang van Langkawi. Het is niet ons favoriete deel van Maleisië maar zo aan het strand is het best vertoeven. En dan ineens een mailtje van Malaysian Airlines, de vlucht naar huis voor de kinderen was gecancelled, men had nog wel een vlucht naar Doha de volgende dag maar dat was alles.
Tja en dan moet je in gevecht met je reisbureau, supersaver.nl, en de airline en dan weet je dat het heel moeilijk gaat worden. Na uren van gebel en WhatsApp eindelijk een vlucht kunnen boeken maar dan 4 dagen later en 60 euro armer. Geen hulp, geen excuus en geen compensatie, zo gaan bedrijven tegenwoordig met hun klanten om. En denk nou niet dat het alleen in Azie gebeurd, ook de zogenaamde reisverzekeringen laten het allemaal afweten, in dit geval Interpolis, want het is niet Europees… Uhh werelddekking? Geboekt in Nederland??? Maakt niet uit, je krijgt niet waar je recht op hebt, vergeet het maar. Het is allemaal klantbedrog, och och wat zijn ze klantvriendelijk…nou niet als je iets te claimen hebt. Ze verzinnen ter plekke de redenen om maar niet te hoeven uit te betalen of ze hangen gewoon de telefoon op. Ik kan me niet heugen ooit zonder of met problemen een vergoeding van een verzekering te hebben gehad. Je moet of de zaak besodemieteren of gewoon je verlies nemen.
Maar goed, we hebben meteen een ander hotel geboekt op een ander deel van Langkawi, een nieuwe vlucht geboekt van Langkawi naar KL en gewoon van de extra dagen met onze kinderen genoten. Is ook veel waard en om nou mijn plezier te laten bederven door dat soort oplichters daar heb ik geen zin in.
We hebben een prachtige jetski eiland hopping tour gedaan, onze kleinzoon bleek een ware stuntpiloot en zijn toch al mooie brede lach werd alleen maar groter. Mams die bij hem achterop zat had er iets meer moeite mee.
Zelf ben ik met onze dochter en kleinzoon nog eens naar de Skycab en Skybridge gegaan, voor onze kleinzoon toch wel een grote stap. Niet dat hij bang is hoogten maar het is niet zijn favoriete plek om te zijn. Hoewel hij er dus wat moeite mee had heeft hij toch alles gedaan wat hij wilde, lefgozer.
Onze kleindochter heeft een grote wens van haar kunnen doen uitkomen. Op een paard over het strand draven/galopperen en dat zelfs twee keer in 2 dagen. De begeleider vond haar een hele goede amazone en ze mocht dan ook laten zien dat ze over hindernissen kon springen met het paard. Zo geweldig dat ze dit heeft kunnen doen, daar zal ze nog lang van kunnen genieten.
Op Koh Lipe
De kinderen zijn na de extra dagen op het vliegtuig naar KLIA gestapt en later op de avond naar Amsterdam terug gevlogen. Het was heel fijn, gezellig en leuk, we hebben er enorm van genoten, Het was ook heel fijn dat we ze onze nieuwe bestaan konden laten zien, mee laten beleven.
Wij zijn een dag later op de ferry naar Koh Lipe, Thailand, gevaren, een tocht van anderhalf uur. Hier zijn we 2 weken geweest, op een zeer klein eilandje aan het einde van het seizoen. Bloedheet en benauwd en elke ochtend een stijle trap naar beneden voor ontbijt en strand en aan het einde van de middag weer naar boven.. Veel meer dan dat hebben we ook echt niet gedaan. Op het strand genieten van de prachtige zonsondergang, dat was altijd weer een prachtig moment van bezinning. Een avondwandelingetje van 15 minuten naar een restaurant voor heerlijk Thais of Indiaas eten en met een Koh Lipe motortaxi, een 125cc motor met zijspan, weer terug naar het hotel. Wat lezen en dan slapen, dat was dan onze dagbesteding op Koh Lipe, en wat hebben we ervan genoten. Koh Lipe is een prachtig eiland met helder water en veel koraalriffen, perfect om te snorkelen of te duiken. Ik heb dan ook wat rond gesnorkeld maar je ziet het verval helaas. Ook de vervuiling van de stranden is hier een probleem aan het worden. Toch vreemd als je bedenkt dat je in een Unesco Natuurreservaat bent waar je dus bij aankomst ook entree voor moet betalen. Je zou toch denken dat men dan ook beter op de natuur zou letten. Koh Lipe is natuurlijk maar één eiland van het reservaat en bij de kust maken snorkelende toerist veel van het koraal kapot, dus hopelijk is het verder in het reservaat een stuk beter.
We zouden de laatste boot terug naar Langkawi nemen en dan direct op het vliegtuig naar Penang stappen, helaas liet de vliegmaatschappij, Firefly, weten dat de vlucht gecanceld was en we een dag later zouden vliegen. Ach we hebben maar niet meer gebeld maar gewoon een kamer geboekt aan Pantai Cenang en daar 1 nacht verbleven, maar dat was dan wel onze laatste nacht op Langkawi. S’ochtends bleek ons bed en onze kleren vol te zitten met kleine mieren. Een zoveelste tegenvaller op Langkawi, voor ons geen Langkawi meer…
Terug op Penang
En zo zijn we weer terug op Penang Island waar we het enorm naar onze zin hebben. We hebben een 3 kamer appartement gehuurd met uitzicht op zee. Het is op een stil en wat achteraf gedeelte van het eiland, maar een klein strandje is op loopafstand en met de bus of grab ben je snel en goedkoop daar waar je heen wil en zoals al eerder opgemerkt het is beiden erg goedkoop.
Het appartement is wel duur maar het kwam gewoon even zo uit en via Airbnb is het wat duurder, we gaan nog wel kijken naar iets goedkopers maar voorlopig zitten we prima. Later nog een scooter huren en dan kunnen we weer alle kanten op en ook weer genieten van de verkoelende wind in je gezicht.
Het is regenseizoen en dat maakt het hier broeierig en benauwd. Niet dat het de hele dag regent maar het regent wel bijna elke dag. En soms komt het zo vreselijk hard naar beneden dat je er wakker van wordt. De temperatuur in de “zomer” is hier gemiddeld 29 graden Celsius en in de “winter” 27 graden, dus het is hier best heerlijk. En de regen zorgt voor een frisse groene omgeving.
We hadden regenponcho’s meegenomen maar dat was geen goed plan. Je zweet onder die dingen harder dan dat je nat wordt van de regen, alleen je backpack heeft er plezier van. We gaan wel opzoek naar gewone regenjassen, Decatlon zit hier niet ver vandaan.
Nu is het dus even settelen en een ritme vinden om hier een paar maanden te verblijven, we mogen weer 90 dagen in Maleisië blijven voordat onze visa verlopen. We denken er aan om een huisje of appartement te huren voor 1 jaar, met de prijzen van Airbnb ben je goedkoper uit met een jaarcontract dan 3 maanden Airbnb, en niemand zegt dat je dat appartement ook het gehele jaar door moet bewonen.
Nederland
Nederland lijkt steeds verder weg, een vreemd gevoel. Je bent en blijft Nederlander natuurlijk maar je binding met Nederland veranderd. Voor iedereen in Nederland gaat het leven gewoon door, er is voor hen niets veranderd. Voor ons is iets veranderd, nou ja “iets” is misschien een understatement. Wij zijn in een nieuwe wereld gestapt en hebben de oude achter ons gelaten. Nu begint dat langzaam voelbaar te worden en daar gaan soms je gedachten wel naar toe. Het leven in Nederland veranderd natuurlijk door maar in onze herinneringen niet, voor ons is het nog altijd zoals het was toen we weg gingen. Het contact met veel mensen verwaterd, wordt minder en voor een aantal zal het contact uitdoven. Hier maken wij weer nieuwe vrienden voor zover mogelijk want ook hier blijven we weer niet. Op Penang hebben we een stel uit Florida US leren kennen die hier nu voor 7 jaar gaan wonen, hij heeft hier een baan via zijn werkgever. Ze hebben net een groot appartement gehuurd voor de komende jaren en zijn bezig met inrichten. Dus voor ons alle vier is er wel wat veranderd, en wij vinden Penang Island en dan met name Tanjung Bungah, alle vier een heerlijke plek. We gaan regelmatig uiteten of gezamenlijk wat drinken bij ons favoriete strandbar en praten dan over wat we ontdekt hebben op Penang, hoe het ons vergaat en hoe het contact gaat met de achterblijvers. Het is prettig om iets te herkennen in hun verhalen
Inmiddels heb ik mijn 65ste verjaardag gevierd, grotendeels reizend doorgemaakt, en hebben wij ons 40-jarig huwelijk gevierd met een extra kopje koffie. Dus geen groot feest met vrienden en familie, gewoon samen zoals ons leven nu ook is. Echt samen zijn we , 24 uur per dag 7 dagen in de week. Het is soms wat zoeken naar de juiste balans maar het gaat goed, prima zelfs, dit kunnen we nog wel even volhouden. Dus het wordt tijd na te gaan denken over onze toekomst. Wat gaan we doen, blijven we rondreizen zoals nu? Gaan we terug en pakken ons oude leven weer op? Of gaan we ons ergens settelen en waar dan en voor hoe lang? Ach, “everything is impermanent” ook onze plannen dus we zien wel waar we uitkomen. Door te accepteren dat niets blijvend is ontdek je een wereld van vrijheid, een (h)eerlijk gevoel.
Nu toch maar weer de airco aanzetten, pffff het is heel warm en benauwd…ach een Nederlander die niet klaagt over het weer bestaat niet, toch?
prachtige foto’s en idem verhaal. och wat verlangen wij hier ook naar, we zouden ons zo bij jullie willen aansluiten. Nog 3 jaar te gaan, 3 jaar zijn zo om en toch lijkt het nog ver. Eerst in oktober maar knuffelen en weer samen genieten….kan niet wachten….
Zo veel moois om weer te lezen, prachtig.
272 treden met Jayden, dat is een knap aantal voor iemand van 65 ?, stil going strong.
Reisbureaus en verzekeraars, instanties waar je altijd de tering voor betaald en die dan heel hard hun best doen om liefst he-le-maal niets aan je te betalen wanneer je een keer mocht claimen, teringtuig is het.
Wat fijn dat jullie nieuwe vrienden hebben gemaakt, vult een prachtig leven in ZO Azië ook mooi aan. Vwb de toekomst, altijd al gezegd: doen wat goed voor je/jullie voelt, ga zo door ?❤️.
De kreet “Ach, soms moet je gewoon toegeven om je gelijk te halen, krijgen doe je die zelden” zorgt ook voor een big smile op mijn gezicht.
Wat heerlijk dat ondanks zo veel veranderingen sommige dingen toch hetzelfde blijven ???.
Prachtige foto’s en goed om te lezen dat jullie als gezin weer mooie herinneringen hebben gemaakt. Na het lezen van het verhaal heb ik accuut zin om ook weer de koffer te pakken. Azië is zo bijzonder. Succes met het maken van jullie toekomst keus. Spannend
Oh ik heb weer heerlijk gelezen en geniet mee van al jullie mooie plekken en ontdekkingen.
Tja de tijd gaat snel, alweer bijna een jaar wordt het, stiekem jaloers op jullie vrijheid en rust, maar het blijft toch wel een dingetje om jullie te missen, ff beet te pakken etc.
Volgende week maar weer even face timen en weer wat bijkletsen.
Love you💋